خانه های خشتی
خانه های خشتی
منظور از ساختمان های خشتی، ساختمان‌هایی هستند که دیوارهای باربر در آنها از خشت و ملات ساخته‌شده و به شیوه‌های مقررات در این فصل تقویت شده‌باشند.
در گذشته ساختن خانه‌های خشتی بسیار رایج بوده است. در آن زمان مصالح جدیدی نبوده و جنس مصالح ساختمان‌ها از خشت، ملات ساروج، ملات کاه گل و … بوده است.
به این‌گونه معماری که از مواد و مصالح طبیعی استفاده می‌شود معماری ارگانیک می‌گویند.
ابعاد هر خشت در گذشته ۴۰*۴۰ بود و بعداََ کمی تغییر کرد و خشت‌هایی با ابعاد ۲۰*۲۰ و ۲۰*۳۰ ساخته شد و مورد استفاده قرار گرفت.
آنا هرینگر، معمار، می‌گوید
منابع زیادی وجود دارد که طبیعت به صورت رایگان در اختیار ما قرار داده است. فقط باید از حس خود برای دیدن آنها و از خلاقیت خود برای بهره‌مندی از آنها استفاده کنیم
هرینگر از مصالح سنتی مانند گل و بامبو برای ساخت سازه از چین تا سوئیس، بنگلادش و در دوردست‌ها استفاده می‌کند.
خصوصیات خانه‌های خشتی
- از تراز کوچه یک یا دو پله به پایین قرار می گیرند.
- این خانه‌ها نسبت به خانه‌های جدید خنک‌تر بودند.
- اکثر این ساختمان‌ها برای رفع گرمای تابستان در گذشته بادگیر داشتند که سیستم خنک کننده خوبی در آن زمان محسوب می‌شد.
معایب استفاده از خشت
- حجم و وزن دیوارها زیاد شود.
- اکثر فضاهای زمین به تصرف دیوارها در می‌آمد
- ساختمان های خشتی، یکپارچگی خود را در برابر حرکت‌های جانبی ناشی از زلزله حفظ نمی‌کنند.
- خانه‌های خشتی، نعل درگاه‌های چوبی داشتند که پس از مدتی توسط موریانه‌ها از بین می‌رفت.
- احداث ساختمان بر‌روی زمین‌های ناپایدار یا در معرض سیل، مجاز نمی‌باشد.
رعایت محدودیت‌ها در خانه های خشتی
- طول ساختمان از دو برابر عرض آن یا ۲۵ متر بیشتر نباشد.
- نسبت به دو محور اصلی قرینه باشد.
- پیشامدگی و پسرفتگی در پلان نداشته باشد.
- در صورت تجاوز از هر یک از بندهای فوق باید با استفاده از درز انقطاع، ساختمان را به چند ساختمان کوچکتر که با شرایط فوق سازگار باشند، تقسیم کرد. حداقل عرض درز انقطاع ۴ سانتی‌متر می‌باشد.
- باید از ایجاد اختلاف سطح در یک طبقه ساختمان پرهیز شود. در صورت وجود اختلاف سطح، دو قسمت ساختمان باید توسط درز انقطاع از یکدیگر جدا شوند.
دیدگاهتان را بنویسید